Man Lamang

pluma ni Batang Mapagmasid

Dilim at tala muling naghalo

Hudyat upang layunin maglaho

Sisindihan ang kunwang liwanag

Liwanag na sayo ay bibihag

Sa kanyang kislap ay maaliw

Mayuming awit ay s’yang sasaliw

H’wad na bulong sayo’y mag-iindak

Di kalauna’y s’yang magsisindak

Entablado’y tuluyang bubukas

Manghang-mangha sa telong nagtaas

Baluti n’ya sayo’y maglilinlang

Lilikha ng imaheng kay galang

Iyong mga kamay ay kakampay

Papawi sa kadilimang lumbay

Kikintal ng bagong kaisipan

Sa katawan mo ay s’yang dadagan

Hangging buhay tuluyang titigil

Ang hininga mo ay mapapatid

Dahilan ng ‘yong pagkakakitil

Huli na para iyong mabatid

Iyong mga pilik ay babagsak

Katawan ay biglang lalagapak

Kaisipan mo ay maglalakbay

Ngunit di kailan ang pusong gabay

Sinag ng araw sayo’y tatama

Mahapding sikat magpapaunawa

Hangging sangkap muling magtataglay

Gigising sa diwang naglalakbay

Ito’y sasapi sa dugong banal

Tutulak tungo sa pusong halal

Lilinisin ang isipang lupig

Sasagupain ng may pag-ibig

Maninindingan sa karapat-dapat

Ipagtatanggol ang nararapat

Hindi na muling magpapaloko

Tatanggihan ang mapang-abuso

Be a Fan