Wika ng INKorporasyon

pluma ni Batang Mapagmasid

Ngarap kong umakyat sa mataas na bundok
‘Pang humayo sa lipunang busog ng usok

Ako’y makahihinga ng maluwalhati

Mangibabaw sa sosyedad na naghahari

Tinik ng halamang ligaw ay sumalubsob

Likidong hahalo sa aking abang dugo

Lason ay unti-unting dadaloy sa dibdib

Di maglaon ay dumihan ang aking ulo

Umapak na ang kayumanggi sa tatsulok

Pinantayan ang mayaman at maralita

Kung saan wangis ang mataas at mababa

Naranasan ang katahimikan at lugmok

Kita ang lipon ng karbon sa atmospera

Buhos ang banta sa lungsod na may sistema

Likidong mahapdi ay bubutas sa kalupaan

Kukulay ng burak na itim sa kailugan

Nanibago at nabingi sa katahimikan

Hinahanap ang kaanib upang kwentuhan

Ngunit walang mahagilap na kaibigan

Nasaan na ang aking bagong henerasyon?

Napasulyap sa kapatagang malinggal

Banaag ang dinamikong paggalaw

Hinatak ng siyudad na maaliw-iw

Pagkat di matukoy tunay na kriminal

Sa aking pagbaba bumulabog ang diwa

Layuning 'di winika ang mula at sala

Hatid ng matayog na metal at salamin

Mataas na palapag siya ay humihimpil

Higit na mayabong sa wikang dayuhan

Nilukuban nang limang dekadang butuin

Akala’y pag-asang mag-aalpas

Wika’y inalipin, dinungisan yamang likas

Iaangat ang tubig at lupa’y magsabaw

Matayog ang tanggapan upang masdan

Sa gabi’y ilulubog ang aking bayan

Sa umaga’y magpapaangat ng tubig

Kay bigat ng suliraning aking kaloob

Wika ko, gisingin mo ang tulog kong loob

Mulatin ako sa tunay kong kalikasan

Pakilusin mo ang damdaming makabayan

Be a Fan